Jak to w Grze, znów coś samo się zaczęło... Czas rozważań się skończył, nadchodzi czas Gry.
Jaki będzie? Trzeba po prostu grać, nie sądząc naiwnie, że można robić to bez intelektualnego wysiłku.
Serce Gry przenosi się do Lwowa. Tam Gram wreszcie serie Gier, jedna to cztery druga to aż 13 spotkań. To daje podstawy do rzetelnej analizy co to się naprawdę dzieje. Okres zamyka się wystawą we Lwowie i Kijowie. Do wydawnictwa o tytule "Estetyka dialogu" podsumowującego Lwowską wystawę zapraszam, moją wielokrotną partnerkę prof. Olenę Levchenko. Dostaje tekst „Gra - samoorganizujący się system". Wreszcie coś, o co można się oprzeć. Porównując Grę z opisem samoorganizacji systemów złożonych, odkrywam wiele podobieństw, dzięki temu zaczynam umieć ją opisać i usystematyzować.